Otóż... Zapraszam Was serdecznie do mojej szkoły dbałości o język, konsultacji przedmaturalnych ortograficznych i patriotyzmu językowego.

Więc tak... Lekcja 1.

Dlaczego warto dbać o język?
Dlaczego Was poprawiam?

Cofnijmy się o około 65 lat wstecz. Może być choćby ulica Wolności. Ale najlepiej przenieśmy się do Warszawy. Będzie bardziej plastycznie.
Mamy rok 1943. Wokół wystrzały, jęki, krzyki, płacz. Trwa wojna. Najprawdopodobniej gdzieś ginie jakiś harcerz. To w końcu w czasie wojny zdarzało się wcale nie tak rzadko..
Wprowadźmy małą retrospekcję. Cofnijmy się znów dajmy na to, o 4 lata. Jest powiedzmy sobie - sierpień. Sierpień roku 1939. Ten sam harcerz na sali gimnastycznej odnawia Przyrzeczenie. I składa na ręce drużynowego obietnicę, że będzie Polakiem aż do śmierci.

Zatkał mnie ten dział forum...

Taak... Harcerz z powyższej prymitywnej literacko opowieści zginął w 1943. Zginął za Polskę.

Co znaczy: zginąć za Polskę?
Znaczy to też zginąć za kulturę, zginąć za ojczyznę, zginąć za JĘZYK.

Ludzie... Nie chce mi się chrzanić. Powiem wprost.

Postarajcie się pamiętać, że ludzie spod tego samego znaku co i my; ludzie spod znaku Lilijki oddali kiedyś życie za ą, ę, Ciebie, Was i inne przyszłe, przeszłe i teraźniejsze czasy. Za inne formy dokonane i niedokonane.

Polskość zaczyna się od wielkich liter. A kończy na bohaterstwie... Czy to dla Was, ludzi takie trudne?